نور وصال

​????????

???

?

#مشاوره_مشکلات_درسی_فرزندان

شماره سؤال: 4002

?  پرسش:

فرزندم کلاس دوم دبستان است.اصلاً علاقه ای به درس مخصوصاً ریاضی ندارد. تا مشق هایش را می نویسد، کتاب هایش را کنار می گذارد و اصلاً علاقه به تکرار و تمرین مواردی که ضعیف هست ندارد.چه کنم؟

…………………………………………………………………………………………………………………………………
✍ پاسخ:

با سلام.

باید برای رفع این مشکل از روش حل مسئله استفاده کنید. یعنی علل احتمالی را در نظر گرفته، در پی از بین بردن آن باشید. برخی از علل گوناگون مشکلات درسی کودکان چنین است: 

1. مشکلات جسمی: مانند ضعف در بینایی یا شنوایی یا بیماری های مزمن که با مراجعه به متخصص نگرانی‌تان رفع خواهد شد.

2. مشکلات روحی: فشارهای روحی ناشی از اختلاف پدر و مادر، حسادت به فرزند تازه متولدشده، تبعیض و مقایسه کودک با دیگران، سرزنش و توبیخ و… به‌طور قطع بر تحصیل فرزندتان تاثیر منفی خواهد گذاشت.

3. اختلال در یادگیری: اختلال در یادگیری یا ناتوانی‌های یادگیری (learning disability) که 80 درصد به‌صورت اختلال در خواندن، خود را نشان می‌دهد، یکی از عوامل مشکلات درسی و عدم انجام تکالیف است. لازم به ذکر است که کودکان مبتلا به این اختلال از جهت هوش‌بَهر، متوسط  رو به بالا هستند.

4. خستگی: بازی و فعالیت‌های فیزیکی بیش‌ازحد، سبب خستگی فراوان و درنتیجه، عدم انجام تکالیف خواهد شد. پس این‌گونه فعالیت‌ها نیز باید حساب‌شده و بر اساس برنامه باشد.

5. حواس‌پرتی: برخی کودکان وقتی تنها هستند، حواسشان پرت می‌شود؛ پس باید زمینه‌ای فراهم شود که یا مادر در اتاق کودک باشد یا کودک در محل فعالیت مادر(آشپزخانه) به تکالیفش برسد تا در صورت حواس‌پرتی، مادر به او کمک کند.

6. هوش فوق‌العاده: در مواردی (گرچه اندک) هوش‌بَهر بالای کودک، مانع از انجام تکالیف است؛ زیرا از دید او، انجام تکالیف، بسیار بچه‌گانه است. برای چنین کودکی می‌توانید با هماهنگی با معلم، برنامه ویژه‌ای را ترتیب دهید.

در پایان یادآور می‌شویم که درس خواندن فقط بخشی از برنامه زندگی است، به‌خصوص برای کودکان که ازنظر شناختی به مرحله کافی از رشد نرسیده‌اند. بنابراین نباید «درس خواندن» را محور اصلی قرار دهید و برای اینکه فرزندتان به درس علاقه‌مند شود، تمامی خواسته‌ها و نیازهای او را نادیده بگیرید. بلکه آن‌ها را شناسایی و به‌خوبی برآورده کنید. هر چند فرزند شما وارد هفت سال دوم زندگی اش گردیده اما همچنان به تفریح و بازی نیاز دارد. 

نیازهای عاطفی فرزند شما هم بسیار مهم است. بنابراین یکی از محورها، ارضای نیازهای اوست. اگر هم می‌خواهید اهداف دیگری را دنبال کنید، باید از طریق ارضای نیازهای عاطفی و ایجاد روابط صمیمی با فرزندتان باشد.

گاهی والدین فرزندانشان را تحت‌فشار قرار می‌دهند که همین‌الان باید تکلیف ریاضی‌ات را انجام دهی و الا چنین و چنان خواهد شد. در این موارد توصیه می‌کنیم که ابتدا نیازهای فیزیولوژیک او مانند خواب و تغذیه را باید مرتفع ساخت و سپس با فراهم نمودن فضایی آرام و عاطفی، از او بخواهیم که تکالیفت را بنویس و من هم کمکت خواهم کرد و چه خوب است در درس‌هایی مانند ریاضی از روش بازی کمک گرفته شود. این شیوه به یادگیری کودک کمک فراوانی خواهد نمود.   
#کارشناس_مشاوره1

??

???

???????@Moshavere01

​?حدیث انتخاباتی?

✍شخصی از امام صادق علیه السلام پرسید:
بین دو حاکم در تردیدم، چه کنم؟
? امام فرمودند: عادل ،صادق، فقیه و با تقواترین را انتخاب کن.
- اگر به تشخیص نرسیدم؟
? امام فرمودند: ببین افراد متدین به کدام مایلند؟
-اگر نفهمیدم؟
?امام فرمودند: بنگر مخالفان آیین ما کدام را بیشتر می پسندند، او را کنار بگذار و ببین کدام بیشتر آنها را خشمگین میکند، او را برگزین. 

?اصول کافی ج1 ص 68

مرحوم فاطمیه اوّل یا دوّم؟ (نظر و سیره علامه طهرانی درباره تاریخ شهادت حضرت فاطمه)

در مورد تاریخ شهادت حضرت زهرای مرضیه سلام الله علیها دو روایت است یکی سیزدهم جمادی الاولی که مطابق با گذشت هفتاد و پنج روز از تاریخ شهادت پیامبر صلی الله علیه و آله است و دیگری سوم جمادی الثانی که مطابق با نود و پنج روز از روز رحلت آن حضرت می باشد. نظر و سیره مرحوم علامه طهرانی رضوان الله علیه را در اینباره جویا می شویم

بسم الله الرحمن الرحیم

نظر علامه طهرانی درباره تاریخ شهادت حضرت فاطمه سلام الله علیها

سلسله مقالات تالیف حجت الاسلام حاج شیخ محمد شاهرخ همدانی

در مورد تاریخ شهادت حضرت زهرای مرضیه سلام الله علیها دو روایت است یکی سیزدهم جمادی الاولی که مطابق با گذشت هفتاد و پنج روز از تاریخ شهادت پیامبر صلی الله علیه و آله است و دیگری سوم جمادی الثانی که مطابق با نود و پنج روز از روز رحلت آن حضرت می باشد.

سیدناالاستاد حضرت علامه طهرانی رحمة الله علیه بر این عقیده بودند که مسلم تاریخ شهادت آن حضرت همان فاطمیه دوم، روز سوم جمادی الثانی یعنی نود و پنج روز از تاریخ رحلت پیامبر است و روایت دوم صحیح نیست.

لازم به تذکر است که منشأ این اختلاف، کتابت لغت عرب در نوشتن “تسعین” (نود) با کلمه “سبعین” (هفتاد) می باشد و وقتی نقطه ها را که در کتابت آن زمان نبوده، برداریم کلمه “تسعین” با “سبعین” تفاوتی ندارد؛ لذا کلمه “تسعین” در برخی کتاب ها به “سبعین” تصحیف گشته است و بر همین اساس برخی فکر کرده اند که شهادت حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها مطابق با هفتاد و پنج روز از تاریخ رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله بوده است.

اما سیدنا الاستاد می فرمودند: اگرچه تاریخ شهادت اول یا همان فاطمیه اول صحیح نیست اما چون به گمان برخی روز شهادت حضرت زهرا سلام الله علیهاست، باید احترام نمود و حرمتش را نگه داشت و از خوردن شیرینی اجتناب کرد.

به یاد دارم یکبار مرحوم آقای حاج ابوموسی محیی از شاگردان حضرت آقای حداد و مرحوم علامه طهرانی که مسئولیت آستانه مقدسه بی بی حضرت زینب سلام الله علیها را در شام بر عهده داشتند، به ایران آمده بودند و مرحوم علامه می خواستند به دیدن ایشان در منزل فرزندشان آقای حاج موسی محیی بروند که در روز سیزده جمادی الاولی موعدی تعیین شد و رفقا همگی به خواست حضرت آقا در معیتشان به ملاقات مرحوم حاج ابو موسی رفتیم. در آن روز صاحب خانه به رسم مألوف از میهمانان با شیرینی پذیرایی کردند. سیدنا الاستاد حضرت علامه تا چشمشان به شیرینی افتاد فرمودند: آقا شیرینی را برگردانید و فرمودند: روز شهادت آن حضرت همان روایت دوم یعنی روز سوم جمادی الثانی است اما چون امروز بنابر روایتی روز شهادت مادر ما حضرت صدیقه طاهره است و منتسب به آن حضرت شده، احترامش واجب است و نباید در این روز شیرینی تناول کرد.

نكته كلیدی در درك كودك، درك رشد فرآیندهای فكری او است.

برقراری تعادل بین استقلال و وابستگی
كودك شما دیگر آن نوزاد دیروز نیست كه خودش را به عنوان بخشی از شما تصور می كرد از شما به عنوان كنترل كننده و تسهیل كننده كارهای خودش استفاده می كرد و شما برای او آینه ای بودید كه خودش و دنیا را در آن می دید. اما او هنوز هم به مرحله كودكی وارد نشده است؛ پس نمی تواند جایگاه فردی و حقوق ویژه شما را درك كند و قادر به پذیرش مسوولیت خود و كارهای خودش نیز در رابطه با شما نیست. كودك شما به تدریج این نكته را درك می كند كه شما و او دو شخصیت مستقل هستید؛ و البته درك این مطلب نیز چندان برای او آسان نیست. بعضی اوقات او شخصیت خودش را (كه به تازگی آن را پیدا كرده است) با جملاتی مانند “نه!” یا “بگذار من كار خودم را بكنم!” نمایش می دهد و با كنترل گری شما و همچنین نیاز خودش به كمكهای شما، به مبارزه بر می خیزد. اما بعضی وقتها هم به شما می چسبد، وقتی می خواهید از اتاق بروید گریه و زاری راه می اندازد، دستهایش را به طرف شما بالا می آورد تا او را بغل كنید و دهانش را باز می كند تا به او غذا بدهید.

رفتارهای او كه شخصیتی مابین نوپایی و خردسالی را از خود بروز می دهند برای شما گیج كننده است، اما برای خود او دردناك است. او باید برای خودش “كسی” بشود؛ اما اگر به عنوان بخشی از وجود شما باقی بماند برایش راحت تر و ایمن تر است. او باید به تدریج به كنترل كامل شما بر روی خود و رفتارهایش اعتراض كند، اما پذیرش كنترل شما برایش آسان تر است. او باید به میل خودش بعضی چیزها و كارها را دوست داشته باشد و بعضی دیگر را دوست نداشته باشد و اهداف خودش را دنبال كند، حتی اگر با اهداف و امیال شما ناسازگار باشد؛ اما احساس می كند كه این ناسازگاری می تواند شدیدا برایش خطرناك باشد. او هنوز هم با اشتیاقی شدید شما را دوست می دارد و برای حمایتهای عاطفی به شما وابسته است. در بسیاری از موارد لزوم دستیابی به استقلال در فرآیند رشد، با نیاز ضروری او به محبت و علاقه شما، مغایرت پیدا می كند.

اگر انتظار دارید كه فرزندتان همان كوچولویی كه قبلا بود (یعنی یك بچه نسبتا مطیع و فرمانبردار) باقی بماند، او مجبور خواهد شد كه مستقیما با شما درگیر شود. او به عشق و تائید شما نیاز دارد؛ اما حركت او به سمت رشد به او اجازه نمی دهد كه این عشق و تائید را به قیمت وابستگی شدید به شما به دست آورد. اما از سوی دیگر اگر از او انتظار دارید كه یك شبه از مرحله نوزادی به مرحله كودكی وارد شود موجب می شوید كه او احساس نقص كند. او به كمك و آرامش بخشی شما نیاز دارد و اگر شما این نیازهای او را، از او دریغ كنید قادر نخواهد بود كه به روال منطقی و مناسب زندگی اش ادامه دهد. اگر با او مانند یك نوزاد برخورد كنید، سرسختی خواهد كرد؛ و اگر به این كار ادامه دهید او نیازمند و محتاج شما بار خواهد آمد.

پیدا كردن راه میانه
راه میانه ای وجود دارد كه امكان ماجراجویی و هیجان را برای كودك شما فراهم می كند اما او را در برابر حوادث غیرمترقبه نیز بیمه می كند؛ به او كمك می كند تا كارها و موقعیتهای جدید را امتحان كند اما از ضربات سخت ناشی از شكست یا اشتباه نیز جلوگیری می كند؛ چهارچوب دقیق و محكمی از رفتارهای قابل قبول را به او ارائه می دهد اما به میزان كافی نیز انعطاف پذیر خواهد بود كه با او كه می خواهد سرور و رییس خودش باشد مقابله نخواهد كرد. پیدا كردن آن راه میانه به درك برخی از جنبه های رشد كودك (كه ممكن است همواره واضح و روشن نباشند) و همچنین به اینكه توسط ظاهر رفتارهای او گول نخورید، بستگی دارد. به نظر می رسد كه كودك دوساله شما از جهات مختلف بیشتر از آنچه خودش احساس می كند بزرگ شده است. راه رفتن، حرف زدن و بازی كردن او آنقدر رشد كرده است كه ظاهرا تفاوت چندانی با یك كودك سه ساله ندارد؛ اما درك درونی او و تجربیاتش بسیار كمتر از یك كودك سه ساله است. اگر با او مانند یك نوزاد برخورد كنید او را عقب نگه داشته و مانع پیشرفت او می شوید. او باید بتواند به تدریج مسائل مختلف را درك كند. او باید بتواند از تجربیاتش یاد بگیرد. اما از سوی دیگر اگر مانند یك كودك پیش دبستانی نیز با او رفتار كنید او را تحت یك فشار شدید و غیر قابل تحمل قرار می دهید. باید به او كمك كنید تا بتواند مسائل مختلف را درك كند. او باید به صورت كنترل شده ای محیط و اتفاقات مختلف را تجربه كند.

بهره برداری از تجربیات
مسلما كودك شما حافظه دارد اما هرچند او می تواند افراد، مكانها، صداها و بوها را به خوبی خود شما به یاد بیاورد، ولی حافظه او هنوز هم برای به یاد آوردن برخی از جزئیات بسیار ضعیف است. وقتی كه او یك شیرخوار بود و كارهای بچه گانه متناسب با آن دوره سنی انجام می داد، این ویژگی او نه مشخص بود و نه مهم. اما اكنون او كارها و رفتارهایی را از خود نشان می دهد كه نشانه رشد او است؛ و در نتیجه این ویژگی او هم بارز و مشخص شده است و اهمیت مضاعفی پیدا كرده است. او هر روز روی پله بین آشپزخانه و اتاق نشیمن لیز می خورد یا به زمین می افتد؛ و شما به خاطر جراحتها و برآمدگیهای روی سر و بدن او عصبانی، ناراحت و نگران هستید و از خود می پرسید كه آیا او بالاخره یاد خواهد گرفت كه مواظب پله باشد یا نه؟ پاسخ این است كه او یاد خواهد گرفت اما این كار زمان می برد. او تا زمانی كه تجربه های مكرر، ماجرای پله را در ذهن او حك نكنند، نمی تواند آن را به خاطر بسپارد و به یاد بیاورد. در دوران نوپایی این وظیفه شما بود كه از زمین خوردن یا لیز خوردن او جلوگیری كنید. از سوی دیگر در دوران كودكی وظیفه شما این است كه پله و خطر آن را به او یادآوری كنید. اما در این دوران از یك طرف باید از شدت درد یا جراحتی كه ممكن است در این “تجربه” وجود داشته باشد بكاهید و از طرف دیگر به حافظه او كمك كنید كه تجربیات قبلی اش را به یاد بیاورد. ممكن است لازم باشد كه یك تشك یا موكت نرم روی پله بیندازید و هر بار به او یادآوری كنید كه مواظب پله باشد.

یاد گرفتن پیش بینی كردن
همانقدر كه حافظه كودك شما پیرامون وقایع گذشته انتخابی و گزینشی است، ظرفیت او برای پیش بینی اتفاقات آینده نیز انتخابی و گزینشی است. هرچند او می تواند با دیدن كیف دستی شما پیش بینی كند كه شما می خواهید او را ترك كرده و سر كار بروید، اما نمی تواند نتایج و پیامدهای رفتارهای خودش را پیش بینی كند. اگر او بتواند از پله یا نردبان بالا برود، این كار را خواهد كرد و به این مشكل كه می خواهد چگونه از آنجا پایین بیاید فكر نمی كند. در اغلب موارد مشكل حافظه با مشكل پیش بینی پیامدهای بعدی تركیب می شوند و او را به دردسر می اندازند. ممكن است شما چندین بار به او تذكر داده باشید كه با دكمه های تلویزیون بازی نكند اما هنگامی كه او به نزدیكی تلویزیون می رسد نه یادآوری تذكرهای قبلی شما و نه پیش بینی سرزنشهای جدید هیچ كدام آن قدر قوی نیستند كه جلوی او را بگیرند و مانع از بازی كردن او با دكمه های تلویزیون بشوند. آن دكمه ها را می توان و باید فشار داد! و همین است كه مانند یك آهنربا كودك را جذب می كند.

دقیقا به همین خاطر كه كودك شما نمی تواند آینده و اتفاقات بعدی را پیش بینی كند، نمی تواند حتی یك لحظه هم برای كار یا چیزی صبر كند. اگر او یك چیزی را بخواهد آن را همین حالا می خواهد! و برای همین است كه به محض اینكه شما بستنی را از درون جعبه در بیاورید كودكتان سروصدا راه می اندازد و آن را “فورا و همین حالا” می خواهد. اگر برای او صبر كردن برای چیزهایی كه می خواهد مشكل است پس نمی تواند بفهمد كه تحمل یك مشكل ساده و ناچیز ممكن است موجب شود كه دردسر خودش كمتر شود: هرچند از اینكه بستنی موجب شده لباسها و دست و صورتش چسبناك شوند، ناراحت است و گریه و زاری می كند اما اگر بخواهید دست و صورت او را بشویید یا او را حمام كنید نیز با شما مخالفت خواهد كرد. در اكثر مواقع او یك مخلوق منحصر به فرد و متعلق به زمان خودش است!

یاد گرفتن توجه به احساسات
عدم بلوغ در تفكر و درك كودك ممكن است او را در ارتباطاتش با افراد دیگر نیز به دردسر بیندازد. او شما را دوست دارد. همه اطرافیان هم می گویند كه او شما را دوست دارد. خودش هم به شما می گوید كه شما را دوست دارد و هنگامی كه شما را در آغوش می گیرد یا با شیطنت می خندد شما هم می فهمید كه او شما را دوست دارد. با این حال بسیار به ندرت پیش می آید كه رفتارهایی كه بزرگترها آن را به عنوان “ابراز عشق و علاقه” می شناسند از یك كودك سر بزند. او نمی تواند خودش را جای شما بگذارد و اتفاقات و دنیا را از چشمان شما بنگرد. او دوست ندارد كه شما را در حال گریه كردن ببیند اما آنچه موجب می شود كه او گریه كردن شما را دوست نداشته باشد احساسی است كه از دیدن این حالت به او دست می دهد و او قادر نیست كه احساس شما را در این حالت درك كند. هنوز هم نمی توان از او انتظار داشت كه احساسات دیگران را در نظر بگیرد؛ او ابتدا باید بتواند احساسات خودش را به خوبی بفهمد. اگر او شما را گاز بگیرد و شما هم او را گاز بگیرید «تا به او نشان دهید كه گاز گرفتن چه مزه ای دارد» او گریه و زاری راه می اندازد، انگار كه تا كنون نمی دانسته گاز گرفتن چیست. او نمی تواند بین كاری كه با شما كرده و كاری كه شما با او كرده اید یا بین احساسات خودش و احساسات شما ارتباط برقرار كند.

نكته كلیدی در درك كودك، درك رشد فرآیندهای فكری او است. او باید كمی بزرگتر شود تا این احساسات متضاد و تواناییهای گمراه كننده بتوانند با یكدیگر جمع شده و یك مخلوق منطقی و رام شدنی، كه ما آن را “بچه بزرگ شده” می نامیم، به وجود آورند.

‏«پاسخ به شبهات فاطمی + دعای ماه رجب» را در بازار اندروید ببین:

http://cafebazaar.ir/app/?id=com.komail.shobahat&ref=share

نكته كلیدی در درك كودك، درك رشد فرآیندهای فكری او است. برقراری تعادل بین استقلال و وابستگی كودك شما دیگر آن نوزاد دیروز نیست كه خودش را به عنوان بخشی از شما تصور می كرد از شما به عنوان كنترل كننده و تسهیل كننده كارهای خودش استفاده می كرد و شما برای او آینه ای بودید كه خودش و دنیا را در آن می دید. اما او هنوز هم به مرحله كودكی وارد نشده است؛ پس نمی تواند جایگاه فردی و حقوق ویژه شما را درك كند و قادر به پذیرش مسوولیت خود و كارهای خودش نیز در رابطه با شما نیست. كودك شما به تدریج این نكته را درك می كند كه شما و او دو شخصیت مستقل هستید؛ و البته درك این مطلب نیز چندان برای او آسان نیست. بعضی اوقات او شخصیت خودش را (كه به تازگی آن را پیدا كرده است) با جملاتی مانند “نه!” یا “بگذار من كار خودم را بكنم!” نمایش می دهد و با كنترل گری شما و همچنین نیاز خودش به كمكهای شما، به مبارزه بر می خیزد. اما بعضی وقتها هم به شما می چسبد، وقتی می خواهید از اتاق بروید گریه و زاری راه می اندازد، دستهایش را به طرف شما بالا می آورد تا او را بغل كنید و دهانش را باز می كند تا به او غذا بدهید. رفتارهای او كه شخصیتی مابین نوپایی و خردسالی را از خود بروز می دهند برای شما گیج كننده است، اما برای خود او دردناك است. او باید برای خودش “كسی” بشود؛ اما اگر به عنوان بخشی از وجود شما باقی بماند برایش راحت تر و ایمن تر است. او باید به تدریج به كنترل كامل شما بر روی خود و رفتارهایش اعتراض كند، اما پذیرش كنترل شما برایش آسان تر است. او باید به میل خودش بعضی چیزها و كارها را دوست داشته باشد و بعضی دیگر را دوست نداشته باشد و اهداف خودش را دنبال كند، حتی اگر با اهداف و امیال شما ناسازگار باشد؛ اما احساس می كند كه این ناسازگاری می تواند شدیدا برایش خطرناك باشد. او هنوز هم با اشتیاقی شدید شما را دوست می دارد و برای حمایتهای عاطفی به شما وابسته است. در بسیاری از موارد لزوم دستیابی به استقلال در فرآیند رشد، با نیاز ضروری او به محبت و علاقه شما، مغایرت پیدا می كند. اگر انتظار دارید كه فرزندتان همان كوچولویی كه قبلا بود (یعنی یك بچه نسبتا مطیع و فرمانبردار) باقی بماند، او مجبور خواهد شد كه مستقیما با شما درگیر شود. او به عشق و تائید شما نیاز دارد؛ اما حركت او به سمت رشد به او اجازه نمی دهد كه این عشق و تائید را به قیمت وابستگی شدید به شما به دست آورد. اما از سوی دیگر اگر از او انتظار دارید كه یك شبه از مرحله نوزادی به مرحله كودكی وارد شود موجب می شوید كه او احساس نقص كند. او به كمك و آرامش بخشی شما نیاز دارد و اگر شما این نیازهای او را، از او دریغ كنید قادر نخواهد بود كه به روال منطقی و مناسب زندگی اش ادامه دهد. اگر با او مانند یك نوزاد برخورد كنید، سرسختی خواهد كرد؛ و اگر به این كار ادامه دهید او نیازمند و محتاج شما بار خواهد آمد. پیدا كردن راه میانه راه میانه ای وجود دارد كه امكان ماجراجویی و هیجان را برای كودك شما فراهم می كند اما او را در برابر حوادث غیرمترقبه نیز بیمه می كند؛ به او كمك می كند تا كارها و موقعیتهای جدید را امتحان كند اما از ضربات سخت ناشی از شكست یا اشتباه نیز جلوگیری می كند؛ چهارچوب دقیق و محكمی از رفتارهای قابل قبول را به او ارائه می دهد اما به میزان كافی نیز انعطاف پذیر خواهد بود كه با او كه می خواهد سرور و رییس خودش باشد مقابله نخواهد كرد. پیدا كردن آن راه میانه به درك برخی از جنبه های رشد كودك (كه ممكن است همواره واضح و روشن نباشند) و همچنین به اینكه توسط ظاهر رفتارهای او گول نخورید، بستگی دارد. به نظر می رسد كه كودك دوساله شما از جهات مختلف بیشتر از آنچه خودش احساس می كند بزرگ شده است. راه رفتن، حرف زدن و بازی كردن او آنقدر رشد كرده است كه ظاهرا تفاوت چندانی با یك كودك سه ساله ندارد؛ اما درك درونی او و تجربیاتش بسیار كمتر از یك كودك سه ساله است. اگر با او مانند یك نوزاد برخورد كنید او را عقب نگه داشته و مانع پیشرفت او می شوید. او باید بتواند به تدریج مسائل مختلف را درك كند. او باید بتواند از تجربیاتش یاد بگیرد. اما از سوی دیگر اگر مانند یك كودك پیش دبستانی نیز با او رفتار كنید او را تحت یك فشار شدید و غیر قابل تحمل قرار می دهید. باید به او كمك كنید تا بتواند مسائل مختلف را درك كند. او باید به صورت كنترل شده ای محیط و اتفاقات مختلف را تجربه كند. بهره برداری از تجربیات مسلما كودك شما حافظه دارد اما هرچند او می تواند افراد، مكانها، صداها و بوها را به خوبی خود شما به یاد بیاورد، ولی حافظه او هنوز هم برای به یاد آوردن برخی از جزئیات بسیار ضعیف است. وقتی كه او یك شیرخوار بود و كارهای بچه گانه متناسب با آن دوره سنی انجام می داد، این ویژگی او نه مشخص بود و نه مهم. اما اكنون او كارها و رفتارهایی را از خود نشان می دهد كه نشانه رشد او است؛ و در نتیجه این ویژگی او هم بارز و مشخص شده است و اهمیت مضاعفی پیدا كرده است. او هر روز روی پله بین آشپزخانه و اتاق نشیمن لیز می خورد یا به زمین می افتد؛ و شما به خاطر جراحتها و برآمدگیهای روی سر و بدن او عصبانی، ناراحت و نگران هستید و از خود می پرسید كه آیا او بالاخره یاد خواهد گرفت كه مواظب پله باشد یا نه؟ پاسخ این است كه او یاد خواهد گرفت اما این كار زمان می برد. او تا زمانی كه تجربه های مكرر، ماجرای پله را در ذهن او حك نكنند، نمی تواند آن را به خاطر بسپارد و به یاد بیاورد. در دوران نوپایی این وظیفه شما بود كه از زمین خوردن یا لیز خوردن او جلوگیری كنید. از سوی دیگر در دوران كودكی وظیفه شما این است كه پله و خطر آن را به او یادآوری كنید. اما در این دوران از یك طرف باید از شدت درد یا جراحتی كه ممكن است در این “تجربه” وجود داشته باشد بكاهید و از طرف دیگر به حافظه او كمك كنید كه تجربیات قبلی اش را به یاد بیاورد. ممكن است لازم باشد كه یك تشك یا موكت نرم روی پله بیندازید و هر بار به او یادآوری كنید كه مواظب پله باشد. یاد گرفتن پیش بینی كردن همانقدر كه حافظه كودك شما پیرامون وقایع گذشته انتخابی و گزینشی است، ظرفیت او برای پیش بینی اتفاقات آینده نیز انتخابی و گزینشی است. هرچند او می تواند با دیدن كیف دستی شما پیش بینی كند كه شما می خواهید او را ترك كرده و سر كار بروید، اما نمی تواند نتایج و پیامدهای رفتارهای خودش را پیش بینی كند. اگر او بتواند از پله یا نردبان بالا برود، این كار را خواهد كرد و به این مشكل كه می خواهد چگونه از آنجا پایین بیاید فكر نمی كند. در اغلب موارد مشكل حافظه با مشكل پیش بینی پیامدهای بعدی تركیب می شوند و او را به دردسر می اندازند. ممكن است شما چندین بار به او تذكر داده باشید كه با دكمه های تلویزیون بازی نكند اما هنگامی كه او به نزدیكی تلویزیون می رسد نه یادآوری تذكرهای قبلی شما و نه پیش بینی سرزنشهای جدید هیچ كدام آن قدر قوی نیستند كه جلوی او را بگیرند و مانع از بازی كردن او با دكمه های تلویزیون بشوند. آن دكمه ها را می توان و باید فشار داد! و همین است كه مانند یك آهنربا كودك را جذب می كند. دقیقا به همین خاطر كه كودك شما نمی تواند آینده و اتفاقات بعدی را پیش بینی كند، نمی تواند حتی یك لحظه هم برای كار یا چیزی صبر كند. اگر او یك چیزی را بخواهد آن را همین حالا می خواهد! و برای همین است كه به محض اینكه شما بستنی را از درون جعبه در بیاورید كودكتان سروصدا راه می اندازد و آن را “فورا و همین حالا” می خواهد. اگر برای او صبر كردن برای چیزهایی كه می خواهد مشكل است پس نمی تواند بفهمد كه تحمل یك مشكل ساده و ناچیز ممكن است موجب شود كه دردسر خودش كمتر شود: هرچند از اینكه بستنی موجب شده لباسها و دست و صورتش چسبناك شوند، ناراحت است و گریه و زاری می كند اما اگر بخواهید دست و صورت او را بشویید یا او را حمام كنید نیز با شما مخالفت خواهد كرد. در اكثر مواقع او یك مخلوق منحصر به فرد و متعلق به زمان خودش است! یاد گرفتن توجه به احساسات عدم بلوغ در تفكر و درك كودك ممكن است او را در ارتباطاتش با افراد دیگر نیز به دردسر بیندازد. او شما را دوست دارد. همه اطرافیان هم می گویند كه او شما را دوست دارد. خودش هم به شما می گوید كه شما را دوست دارد و هنگامی كه شما را در آغوش می گیرد یا با شیطنت می خندد شما هم می فهمید كه او شما را دوست دارد. با این حال بسیار به ندرت پیش می آید كه رفتارهایی كه بزرگترها آن را به عنوان “ابراز عشق و علاقه” می شناسند از یك كودك سر بزند. او نمی تواند خودش را جای شما بگذارد و اتفاقات و دنیا را از چشمان شما بنگرد. او دوست ندارد كه شما را در حال گریه كردن ببیند اما آنچه موجب می شود كه او گریه كردن شما را دوست نداشته باشد احساسی است كه از دیدن این حالت به او دست می دهد و او قادر نیست كه احساس شما را در این حالت درك كند. هنوز هم نمی توان از او انتظار داشت كه احساسات دیگران را در نظر بگیرد؛ او ابتدا باید بتواند احساسات خودش را به خوبی بفهمد. اگر او شما را گاز بگیرد و شما هم او را گاز بگیرید «تا به او نشان دهید كه گاز گرفتن چه مزه ای دارد» او گریه و زاری راه می اندازد، انگار كه تا كنون نمی دانسته گاز گرفتن چیست. او نمی تواند بین كاری كه با شما كرده و كاری كه شما با او كرده اید یا بین احساسات خودش و احساسات شما ارتباط برقرار كند. نكته كلیدی در درك كودك، درك رشد فرآیندهای فكری او است. او باید كمی بزرگتر شود تا این احساسات متضاد و تواناییهای گمراه كننده بتوانند با یكدیگر جمع شده و یك مخلوق منطقی و رام شدنی، كه ما آن را “بچه بزرگ شده” می نامیم، به وجود آورند.

پرسش های فراوان كودكان نشانه كنجكاوی و تیز هوشی آن هاست.

۱- تشویق و تعریف شما ازاطفال تا 6سالگی و پرهیز از محدود كردن آن ها سنگ بنای داشتن فرزندانی با اعتماد به نفس بالاست .

۲- استعدادها , توانایی ها وپیشرفت های دیگران را به رخ فرزندان خود نكشید .

۳- از بی توجهی به فرزندان خود بپرهیزید , طوری رفتار كنید كه او احساس كند وجودش باعث گرمی خانواده است .

۴- در رفتار نسبت به فرزندان خود عدالت را رعایت كنید .

اگر یكی از فرزندان شما به خاطر اعمال خود مستحق محبت یا رسیدگی بیشتر است به گونه ای رفتار كنید كه دیگر فرزندان علت این توجه و رسیدگی را بدانند.

۵- نمی توان با دروغ گفتن فرزند را راست گو تربیت كرد.

با اعمال خود رفتار نیك را به او یاد دهید .

از كلمات و الفاظ ركیك و زشت هرگز استفاده نكنید.

۶- هرگز سوالات فرزندانتان را بی پاسخ نگذارید .

پرسش های فراوان كودكان نشانه كنجكاوی و تیز هوشی آن هاست.

۷- از تحقیر فرزندان خود دربین دوستانش یا اعضای فامیل واقعا بپرهیزید .

تذكرات لازم را بعدا در فضایی محبت آمیز , آرام و بدون سرزنش به او بگویید .

۸- عقاید فرزندان را نمی توان با تحقیر , اجبار و…تغییر داد .

سعی كنید اختلاف سلیقه فرزندانتان با خود را درك كنید و آن ها را تحمل نمایید و عقاید انحرافی آن ها را با آگاهی دادن اصلاح كنید .

۹- از اعمال نیك و پسندیده فرزندان خود , بسیار یاد كنید.

بگذارید فرزندانتان با شنیدن تعریف های شما احساس خوش آیند حضور در جمع بزرگان را تجربه كنند .

۱۰- كودكان خود را با عبارتهایی صدا بزنید كه موجب خوشحالی و احساس شخصیت در آن ها و اطرافیان آنها بشود ,مانند علی آقا، سارا جان خانم و…..

۱۱- برای تنبیه فرزندان هرگز آنها را كتك نزنید بلكه سعی كنید چیزهای مورد علاقه او را برای مدتی متناسب با اشتباهش از او بگیرید .

مثلا به خاطر نمره ی كم در امتحان میان ترم ,یك هفته از تماشای تلویزیون محروم است .

۱۲- كمك كردن به دیگران و تقویت روحیه بخشندگی و انسان دوستی را عملا به كودكان خود بیاموزیم .

مثلا : آن ها را تشویق كنیم بخشی از پول توجیبی خودرا صدقه بدهند.

شادی روح شهیدان صلوات،

…یهدی من یشاء  … خوب است دانش، انسان را،به طغیان نکشد ؛بلکه راهنمای او شود.

نجات مورچه به امر خدا

https://t.me/joinchat/AAAAAEDo0elv1GyPJFloWA

40 نکته برای جلب توجه همسر و کاهش تنش در خانواده
۱) با مطالعه کتب مربوط به انتخاب همسر، آیین همسرداری، چگونگی ایجاد ارتباط با دیگران و نیز شرکت در جلسه‏های آموزش خانواده دانش و مهارت خود را در این زمینه افزایش دهید .
۲) با همدلی، همفکری، همکاری و مشورت با یکدیگر درباره مسائل مختلف میان اعضای خانواده روابط سالم پدید آورید .
۳) هر یک از زوجین دیگری را نزدیک‏ترین و محرم‏ترین فرد بداند و او را نیمه تن، حامی و پشتیبان خود تلقی کند .
۴) با یادگیری مهارت‏های ارتباطی نظیر فعالانه به حرف‏های یکدیگر گوش کردن، احترام به نظرها و عقاید یکدیگر و تشریک مساعی و مشورت کردن روابط خود را بهبود بخشید .
۵) بکوشید، با ایجاد کانونی گرم و صمیمی، تمام اعضای خانواده به ویژه زن و شوهر مسؤولیت رسیدن به تفاهم را پذیرا شوند .
تا که از جانب معشوق نباشد کششی کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد
۶) هنگام اختلاف نظر یا سوء تفاهم، به جای سرزنش کردن یکدیگر یا تفسیر نادرست، به شناسایی مساله و یافتن راه حل آن بپردازید و در صورت لزوم کمک و مشاوره افراد با تجربه و متخصص را جلب کنید .
۷) برای رسیدن به ا منیت روانی و عاطفی در روابط زناشویی داشتن صداقت، پذیرش، سعه صدر، انصاف و اعتماد متقابل را اصل اول قرار دهید .
۸) در صورت به وجود آمدن هر گونه سوء تفاهم و سوء برداشت، در نخستین فرصت ممکن به حل و فصل آن بپردازید تا به فرآیندی مخرب و پیشرونده تبدیل نشود .
۹) به هر طریق ممکن رفتارهای مطلوب همسرتان را مورد توجه و تایید قرار دهید; به گونه‏ای که همسرتان بفهمد برایش ارزش قائل هستید .
۱۰) تشویق و تایید و بیان نکات مثبت‏به طور آشکار یا در جمع باشد و تذکر نکات منفی و انتقاد به طور محرمانه و در تنهایی صورت گیرد .
۱۱) برای خصوصیات و نیازمندی‏های یکدیگر ارزش قائل شوید و در روابط کلامی، عاطفی، اقدام‏ها و تصمیم‏گیری‏ها به افکار و خواسته‏های همسرتان توجه کنید .
۱۲) اگر رفتار خاصی برای شما مبهم است، ساده‏ترین راه این است که از همسرتان هدف و علت آن رفتار را بپرسید و با روش مسالمت‏آمیز، صمیمانه و خوش بینانه موضوع را روشن کنید .
۱۳) تندخویی همسرتان را با سکوت پاسخ گویید و در موقعیتی مناسب درباره مساله مورد نظر به بحث و گفت و گو بپردازید .
۱۴) بکوشید در سراسر زندگی، به خصوص در روابط بین خود و همسرتان، به جای هر گونه پیش‏داوری یا مشاهده اشکالات و ضعف‏ها نقاط مثبت و قوت را ببینید; به عبارت دیگر، به جای توجه به نیمه خالی لیوان به نیمه پر آن توجه کنید .
۱۵) سعی کنید در برنامه ریزی برای فعالیت‏های اجتماعی، اوقات فراغت، دید و بازدیدهای خانوادگی و نظایر آن به مشورت کردن با یکدیگر بپردازید و از یک جانبه نگری بپرهیزید .
۱۶) در هر فرصتی که پیش می‏آید، با همسر و اعضای خانواده‏تان ارتباط کلامی و عاطفی برقرار کنید . شایان ذکر است زن‏ها از صحبت کردن با همسرشان بیش‏تر لذت می‏برند . بنابراین، مردان باید فعالانه به سخنان همسرانشان گوش کنند و واکنش مناسب نشان دهند .
۱۷) اگر هر یک از زوجین در شرایط خاصی نمی‏تواند به سخنان همسرش گوش کند، باید صادقانه و صمیمانه این موضوع را به وی انتقال دهد، و تقاضا کند صحبت کردن درباره آن موضوع را به فرصتی دیگر واگذارد .
۱۸) هر از چند گاهی زوجین در فضایی محرمانه، محبت‏آمیز و صمیمانه به ارزیابی رفتار و روابط یکدیگر بپردازند و از یکدیگر بپرسند، چه باید کرد تا روابطمان بهتر و با نشاط تر شود؟
۱۹) همیشه، در رویارویی با مسائل و مشکلات خانوادگی، خود را در وضعیت طرف مقابل قرار دهید و با قبول مسؤولیت‏ خود و شناخت انتظارات متقابل به حل و فصل اختلافات روی آورید .
۲۰) در روز یا در هفته زمان مشخصی را برای گفت و گو درباره مسائل و مشکلات و به اصطلاح درد دل کردن با همسرتان اختصاص دهید .
۲۱) از داشتن نگرش‏های آرمان گرایانه و شاعرانه در مساله ازدواج و روابط زناشویی و نیز انتظارات غیر واقع بینانه اجتناب کنید .
۲۲) ارتباط زوجین باید از هر گونه سوء ظن و حدس نادرست و غیر واقع بینانه دور باشد . اگر موضوع و مساله‏ای ذهن یکی از زوجین را به خود مشغول کرده است، باید آن را به صراحت و صادقانه مطرح کند و درستی و نادرستی اش را با همسرش مورد بررسی قرار دهد .
۲۳) هر یک از زوجین باید زمینه‏های بروز سوء تفاهم‏ها و سوء ظن‏ها را از بین ببرد و از رفتارهایی که موجب بروز سوء تفاهم و سوء ظن می‏شود، خودداری کند .
۲۴) هر یک از زوجین باید بکوشد با روان‏شناسی همسرش آشنا شود تا بداند زن یا مرد به چه اموری بها می‏دهد و نظام ارزشی‏اش چگونه است; برای مثال معمولا زن به وابسته بودن، کسب امنیت عاطفی و مورد حمایت واقع شدن اهمیت می‏دهد و مردان می‏خواهند مستقل و خود مختار باشند و آزادی عمل را دارای ارزش می‏دانند .
۲۵) زن و شوهر از مسخره کردن یکدیگر و گفتن سخنان طعنه‏آمیز و دو پهلو جدا پرهیز کنند .
۲۶) از رفتارهایی نظیر متلک، تحقیر، سرزنش و به رخ کشیدن یکدیگر که موجب افزایش مقاومت‏های روانی در طرف مقابل است، جدا باید پرهیز شود .
۲۷) در سراسر زندگی، از جمله در زندگی خانوادگی، بکوشید به نقاط مثبت، موهبت و نعمت هایی که در اختیار دارید بیندیشید نه به اموری که در اختیار ندارید .
۲۸) از خطاهای یکدیگر سریعا بگذرید و خطاهای همدیگر را تحمل کنید .
۲۹) بایادآوری برخی ایام مانند روز تولد، سالگرد ازدواج و نظایر آن و دادن هدیه‏هایی هر چند کوچک (مثل یک شاخه گل) به طور نمادین یا سمبلیک عشق و علاقه خود را به همسرتان اعلام کنید .
۳۰) خود را در برابر همسرتان آراسته و پاکیزه و جالب توجه نگه دارید از پریشانی و وضع نامرتب بپرهیزید .
۳۱) در انتخاب دوست برقراری روابط دوستانه و معاشرت‏های خانوادگی با زوج‏های دیگر دقت کنید و این امور را با توافق یکدیگر انجام دهید .
۳۲) از هر گونه رفتاری که به مرد سالاری یا زن سالاری می‏انجامد، پرهیز کنید .
۳۳) خطای یکدیگر را در حضور دیگران، فرزاندن، آشنایان، والدین یکدیگر و . . . بازگو نکنید .
۳۴) هرگز همسرتان را با زن یا مرد دیگر مقایسه نکنید .
۳۵) از رفتارهای مطلوب همسرتان تشکر کرده، او را تشویق کنید و انگیزه تکرار آن رفتار را بیش‏تر سازید .
۳۶) از تصمیم‏های نادرست و غیر منطقی و کلی‏گویی‏های منفی و شکل‏گیری افکار منفی درباره همسرتان شدیدا پرهیز کنید .
۳۷) حتی‏المقدور به قول‏هایی که به همسرتان داده‏اید عمل کنید تا به سلب اعتماد و احساس فریب خوردگی نینجامد .
۳۸) از نسبت دادن القاب و زدن برچسب‏های ناگوار و نامطلوب مانند بدقول، زرنگ، شلخته، کله‏شق، یک دنده، لجباز و خودخواه به یکدیگر پرهیز کنید .
۳۹) در مواردی که غمگینی و افسردگی و یا عصبانیت زن یا شوهر شدت می‏یابد و احتمال اختلال در کار سیستم عصبی یا غدد درون‏ریز به ویژه غده تیروئید وجود دارد، در نخستین فرصت‏ به پزشک متخصص مراجعه کنید تا از عادی بودن ترشح غدد از جمله غده تیروئید مطمئن شوید .
۴۰) برای داشتن یک زندگی با نشاط و موفق خوب بیندیشید، وقت‏ بگذارید، احساس مسؤولیت کنید، موانع ارتباط سالم را از میان بردارید و به عوامل ایجاد کننده روابط سالم توجه کنید.
پارسی طب

خانمها توجه

در روابط زناشویی مسائلی وجود دارندكه یـك زن هیچگـاه نباید درمورد شوهرش مطرح نموده و یا با سخنی نیش دار اقدام به آزار و اذیت او نماید. شما می توانید در مورد نحوه لـبـاس پـوشیـدن و یـا اضافه وزن شوهر خود صحبت نمایید بـدون ایـنكه برای وی دلخوری پیش بیاید و یا از شما دلگیـر گـردد امـا چـهار مـسئله وجـود دارد كه پیش كشیدن هر یك تاثیر ناگواری در روحیه و غرور یك مرد برجای خواهدگذاشت چـرا كه
▪ اولا )باعث می گـردد كه او خودش را با خصیصه های مـردان دیـگر مقایسه نموده و سرخورده شود.

▪ ثـانـیا)به دلیل این كـه تـغییر مسائل مذكور به دست خود آدم نبوده و جزءویژگی های هر انسانی است، موجب افسردگی و نا امیدی خواهد گردید.
پس حواس خود را جمع کرده و با به خاطر سپردن این موارد از به خطر افتادن زندگی آینده خود جلوگیری کنید . در ادامه به این مسائل اشاره می كنیم:
۱) بنیه مالی و پول
واضح است كه داشتن پول بیشتر بهتر از داشتن مقدار كم آن می بـاشد. مـردان بـر این تصورند كه میـزان سـرمایه و قدرت مـالی آنها منعكس كننده ارزش های درونیشان است. بنابراین گوشـه و كنـایه زدن در مـورد درآمـد یـك مـرد در حـقیـقت لـطمـه زدن بـه غـرور او محسوب می گردد.
وقتی به شوهر خود با سخنی نیش دار می گویید كه مثلا ” تلویزیون ما كوچكترین تلویزیون دنیاست “، در وجود و ضمیر او آتشی برمی افروزیـد چون او را در برابرمردهای دیگری كه می شناسید شرمنده وتحقیر نموده اید. توجه داشته باشید تلویزیون بزرگ یعنی كیف پر از پول. درآمـد یـك مـرد چیزی نیست كه بتواند آن را فورا تغییر دهد – مگر اینكه بخواهد بـه یك بانك دستبرد بزند. شـكاف زمانی عمیق تر می شود كه یـك زن، بی پولی ، وسایل قدیمی ، عدم خرید طلا و جواهر و یا خـانه مـحـقر شـوهـرش را مکرر به وی گوشزد می کند و نمی داند که با این کار هر بار تیشه به ریشه زندگی خود می زند چرا که این تحقیرها نه تنها از عشق میان آنها می کاهد بلکه به هیچ وجه باعث اقدامی برای بهتر شدن وضع زندگی نخواهد شد شاید اگر به جای تحقیر شوهر خود او را تشویق به انجام کارهای موثرتری نمایید زودتر به خواسته خود برسید .
۲) موی سر
اگر مسئله ای وجـود داشته باشد كه مــردان نسبت بـه آن حساس باشند، این مسئله موی سر آنهاست. هر مردی نگران این موضوع می بـاشـد كه بالاخره موی سرش را از دست خواهد داد، چون مردان تصور می كنند كـه بـا ریختن موی سر، جذابیت آنها در برابر همسرشان نیز ازبین خواهد رفت.
یـكی از دوسـتـان مـن بـعد از اینكه نامزدش به او گفت: “موهای خوشرنگی داری ولی حیف كه كـم پشته"، دچـار افـسردگی شـد. در حـقیقت او كار زیادی برای پرپشت كردن مـوهایش نمی توانست انجام دهد مگر اینكه به سـراغ داروهـای گـران قـیـمـت رشد مو می رفت.
۳) قد
مردها كار زیادی در مورد كوتاهی قد خـود نمی توانند انجام دهند. قـد پدر و دو برادر من هر سه ۱۹۷ و قد خود من ۱۷۰ سانت است. چند ماه پیش وقتی همسرم با كنایه گفت “برادرات هر دو قـد بلندند، پـس قد تو به كی رفته؟” حسابی دلگیر شده و تا چند وقت در فكرش بودم. با اینكه بسیاری مردان كوتاه قد و در عین حال قدرتمند و موفق، در اجتماع وجـود دارند، مطالعات نشان داده كـه مـردان بـلنـد قد جـدی تـر از مـردان كوتاه قد به نظر می آیند.
۴) مردانگی
مسخره نمودن مردانگی یك فرد،شكنجه آورترین گوشه و كنایه برای وی به شمار می آید. یك زن باید بداند كه هرگز نباید شوهر خود را به دلیل ناتوانی ها و ضعف هایجنسی وی مورد سرزنش و استهزاء قرار دهد چرا كه این مطلب می تـواند صـدمات و زیان های جبران ناپذیری در روحیه و زندگی او بگذارد.
نـكته این است كه وقتی شما به شوهر خود این موضوع را گوشزد می كنید، در حقیـقـت او تصور می نمایدكه نسبت به مردان دیگر دارای ضعف و ناتوانی شدید است و همین امر باعث سرشكستگی و آزرده خاطری وی می گردد.

‏ترفندهایی زیرکانه برای جلب محبت همسرتان!

آقایان  توجه
مرد‌ها می‌توانند به روش‌های گوناگون و بی‌آنکه زحمت فراوانی به خود بدهند توجه همسرانشان را جلب کنند و به بار عاطفی زندگی زناشویی خود بیفزایند. اغلب مرد‌ها این را می‌دانند اما زحمت آن را به خود نمی‌دهند.
زن برای اینکه احساس کند شوهرش او را دوست دارد، باید از محبت همسرش را بار‌ها ببیند. یک یا دو بار ابراز محبت هر اندازه هم که مهم باشد نمی‌تواند برای زن رضایتبخش باشد.
مردان با انجام کارهای کوچک و جزیی می‌توانند این نیاز را برآورده کنند. اگر زن مورد مهر و محبت بیشتری قرار بگیرد به شوهرش نیز محبت بیشتری می‌کند و در نتیجه خود را موجودی قدرتمند و موثر می‌بیند، زیرا عشق و علاقه و توجهی را که به آن احتیاج دارد دریافت می‌کند. در این شرایط زن و شوهر هر دو به خواسته‌های خود می‌رسند و از زندگی راضی خواهند بود. زیرا این چرخه تکرار می‌شود و مردی که احساس مردانگی‌اش تامین شود از همسر خود حمایت بیشتری کرده و به آن محبت بیشتری می‌کند.
اقداماتی که مردان می‌توانند برای جلب علاقه همسرانشان از آن بهره گیرند عبارتند از :

_  وقتی به خانه بر می‌گردید قبل از هر کار او را بیابید. در اولین زمان ممکن از او دربارهٔ کارهایی که در طی روز انجام داده سوال بپرسید مثلاً بپرسید آیا امروز به پزشکی که قرار بود مراجعه کنی رفتی؟
_ مدتی را با او صرف کنید؛ در این زمان خاص از خواندن روزنامه و یا انجام کارهایی که حواستان را به آن معطوف کند خودداری کنید.
_ به مناسبت‌های ویژه و گه‌گاه بدون دلیل مشخص به او شاخه گلی هدیه کنید.
_ از حال چهره و طرز لباس پوشیدنش تعریف کنید.
_ اگر ناراحت است به احساساتش بها دهید.
_ اگر می‌بینید دیر به منزل می‌رسید به او تلفن کنید و دیر آمدنتان را به او اطلاع دهید.
_ اگر احساساتش جریحه دار شده با او همدردی کنید. به او بگویید متاسفم که ناراحت هستی، بگذارید بداند که حال او را درک می‌کنید.
_ «تو را دوست دارم را هرگز فراموش نکنید».
_ در حضور دیگران به او محبت کنید.
_ در کیف خود عکسی از او نگهداری کنید و گه‌گاه این عکس را با عکس دیگری از او عوض کنید.
_در کار‌ها از او نظر خواهی کنید.

‏از حضرت آیة الله شبیری زنجانی نقل شده است كه:

در سفری كه حضرت امام خمینی و پدرم برای زیارت به مشهد مقدّس رفته بودند امام خمینی رحمت الله علیه در صحن حرم امام رضا علیه السلام با سالك الی الله حاج شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی مواجه می‌شوند. امام امت(ره) كه در آن زمان شاید در حدود سی الی چهل سال بیشتر نداشت وقت را غنیمت می‌شمارد و به ایشان می‌گوید با شما سخنی دارم. حاج حسنعلی نخودكی می‌گوید: من در حال انجام اعمال هستم شما در بقعه حرّ عاملی(ره) بمانید من خودم پیش شما می‌آیم. بعد از مدتی حاج حسنعلی می‌آید و می‌گوید چه كار دارید؟

امام(ره) خطاب به ایشان رو به گنبد و بارگاه امام رضا (ع) كرد و گفت: تو را به این امام رضا (علیه السلام) اگر (علم) كیمیا داری به ما هم بده؟

حاج شیخ نخودکی كه رضوان خدا بر او باد انكار به داشتن علم(كیمیا) نكرد بلكه به امام(ره) فرمودند:

اگر ما «كیمیا» به شما بدهیم و شما تمام كوه و در و دشت را طلا كردید آیا قول می‌دهید كه به جا استفاده كنید و آن را حفظ كنید و در هر جائی به كار نبرید؟

امام خمینی (ره) كه از همان ایام جوانی صداقت از وجودشان می‌بارید. سر به زیر انداختند و با تفكری به ایشان گفتند: نه نمی‌توانم چنین قولی به شما بدهم.

حاج حسنعلی نخودكی كه این را از امام(ره) شنید رو به ایشان كرد و فرمود:

حالا كه نمی‌توانید «كیمیا» را حفظ كنید من بهتر از كیمیا را به شما یاد می‌دهم و آن این كه:

بعد ازنمازهای واجب، یك بار آیة الكرسی را تا «هو العلی العظیم» می‌خوانی.

و بعد تسبیحات فاطمه زهرا(سلام الله علیها) را می‌گویی .

و بعد سه بار سوره توحید «قل هو الله احد» را می‌خوانی.

و بعد سه بار صلوات می‌فرستی.

و بعد سه بار آیه مباركه؛ 

«وَ مَن یَتَّقِ اللهَ یجْعَل لَّهُ مخْرَجاً . وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یحْتَسِب وَ مَن یَتَوَكلْ عَلى اللهِ فَهُوَ حَسبُهُ إِنَّ اللهَ باَلِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللهُ لِكلِّ شىْءٍ قَدْراً»؛‌(سوره طلاق آیه 2و 3) (هر كس تقواى الهى پیشه كند خداوند راه نجاتى براى او فراهم می‌كند. و او را از جائى كه گمان ندارد روزى مى‌دهد، و هر كس بر خداوند توكل كند كفایت امرش را مى‌كند، خداوند فرمان خود را به انجام مى‌رساند، و خدا براى هر چیزى اندازه‌اى قرار داده است.) را می‌خوانی.
این از كیمیا برایت بهتر است.
وامام خمینی بارها فرمودند: من هر چه که دارم به برکت این ذکر مقدس است.
التماس دعا)

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
فضیلت صلوات بر حضرت صدیقه کبری فاطمه زهرا سلام الله تعالی علیها
قالت فاطمة الزهراء علیهاالسلام : قالَ لی رسولُ الله: یا فاطمةُ مَن صَلّی عَلَیکِ، غَفَرَاللهُ لَهُ وَ اَلَحَقَهُ بی حَیثُ کَنتُ فی الجَنَةِ.
حضرت زهرا سلام الله تعالی علیها : ” رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم خطاب به من فرمودند : ای فاطمه هرکس برای تو صلوات بفرستد خداوند او را مورد آمرزش خویش قرار می دهد و در هر کجای بهشت که من باشم اورا به من ملحق خواهد ساخت."”
در این مورد صلوات مخصوصی برای آن حضرت نقل کرده اند که آثار عجیبی هم برای ان نقل شده است و آن صلوات چنین است:” اللهُمَ  صلِ علی فاطمةَ وَ أَبیِها وَ بَعلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ المُستَودَعِ فیها بِعَدَدِ ما أحَاطَ بِهِ عِلمُک “
آقای موحد ابطحی اصفهانی در حاشیه خود بر کتاب عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال می نویسد: برای توسل به حضرت زهرا(س) پانصد و سی مرتبه «اللهمّ صلّ على فاطمة و أبیها و بعلها و بنیها بعدد ما أحاط به علمک» گفته شود.
در وصیت نامه آیت الله مرعشی نجفی آمده است که تو صیه فرموده اند به قرائت مداوم این دعا در قنوت نمازهای یومیه: اللهُمَ انی أسألُکَ بِحَقِ فاطمةَ وَ أَبیِها وَ بَعلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ المُستَودَعِ فیها أَن تُصلیَ علی مُحَمَدٍ وَ آلِ مُحَمَدٍ وَ أَن تَغفِرَلی ذُنُوبی وَ تَفعَل بِى ما أنت أهْلُهُ وَ لا تَفعَل بی ما أنا أَهلُهُ

آدم های موفق این گونه بوده اند
لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى
براى انسان چیزی جز حاصل تلاشش نيست.(سوره نجم، آیه۳۹)

امام على (علیه السلام)
إذا هبت أمراً فقع فيه، فإنّ شدّة توقّيه أعظم ممّا تخاف منه
هرگاه از كاري ترسيدي، خود را بـه كام آن بينداز، زيرا ترس شديد از آن كار، دشوارتر و زيان‌بارتر از اقدام به آن كار است.(غررالحكم، 8955)
اقصِر هِمَّتَک عَلی مَا یلزمُک و لا تخُض فِیما لایعنِیک
همّت خود را صرف چیزهایی کن که به آن نیاز داری و آنچه را به کار ت نمی آید پی گیری مکن.(نهج‌البلاغه)

قَدرُ الرَّجُلِ على قَدرِهِمَّتِهِ
اندازه هر کس به اندازه همت او است.(منتخب ميزان الحكمة، 314)

كَفى بِالمَرءِ غَفلَةً أن يَصرِفَ هِمَّتَهُ فيما لا يَعنيهِ
غفلت آدمى را همين بس كه همّتش را در آنچه به كارش نمى‏آيد، صرف كند.(نهج‌البلاغه)

امام موسی کاظم (علیه السلام)
اِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ لَيبْغِضُ الْعَبْدَ النَوّامَ، اِنَّ اللهَ يبْغِضُ الْعَبْدَ الفارِغَ
خداوند دشمن بنده ای است که زیاد می خوابد و بیکار است.(وسائل الشیعه، ج 12، ص 38)

همیشه مشغول، فعال و سازنده هستند. هنگامی که اغلب افراد در حال استراحت هستند آنها برنامه‌ریزی می‌کنند و فکر می‌کنند تا وقتی که کارشان را انجام می‌دهند استرس کمتری داشته باشند.
همیشه نیمه پر لیوان را می‌بینند و توانایی پیدا کردن راه درست را دارند.
مثل بقیه ترس‌هایی دارند ولی اجازه نمی‌دهند ترس آنها را کنترل و محدود کند.
بلندپرواز هستند و دوست دارند حیرت‌انگیز باشند. آنها هوشیارانه انتخاب می‌کنند تا بهترین نوع زندگی را داشته باشند و نمی‌گذارند زندگی‌شان به طور خودکار سپری شود.
به وضوح و دقیق می‌دانند که چه چیزی در زندگی می‌خواهند و چه نمی‌‌خواهند. آنها بهترین واقعیت را دقیقا برای خودشان مجسم و طراحی‌ می‌کنند به جای اینکه صرفا تماشاگر زندگی باشند.
جملات از سایت تبیان بخش خانواده استفاده شده است.

از پيامبر اکرم (صلوات الله علیه و آله) نقل شده است كه حضرت داود (ع) در گفتگوهايش با خداوند عزوجل گفت: «پروردگارا! كدام يك از بندگانت نزدت محبوب‌تر است، تا به سبب آن‌كه دوستش داري، دوستش بدارم»؛ خداوند متعال فرمود:
«أحَبُّ عِبادي اليَّ نَقِيُّ القَلب نَقيُّ الكَفَّينِ لا يأتي الی أَحَدٍ سوءً وَ لا يَمشي بالنَميمةِ تزولُ الجِبالُ ولا يزولُ وَ أَحَبَّني وَ أَحَبَّ مَن يُحِبُّني وَحَببَّني الی عبادي»؛ دوست‌داشتني‌ترين بندگانم نزد من، پاك‌دلِ پاك دست است كه نه به كسي بدي مي‌رساند و نه سخن‌چيني مي‌كند، كوه‌ها از جا كنده مي‌شود، امّا او استوار مي‌ماند، مرا دوست مي‌دارد و آن‌را كه مرا دوست مي‌دارد نيز دوست مي‌دارد و مرا محبوب بندگانم مي‌سازد.
حواريون حضرت عيسي (ع) نيز وقتي از ايشان پرسيدند كه با چه كسي معاشرت كنيم؟ فرمود: «مَنْ يُذَّكِرُكُمُ اللهَ رُؤُيَتُهُ وَ يَزيدُ في عِلْمِكُمْ مَنْطِقُهُ وَ يُرّغِبُكُمْ في الآخِرَۀِ عَمَلُهُ»؛ با آن‌ كه ديدارش شما را به ياد خدا اندازد و گفتارش بر دانشتان بيفزايد و كردارش شما را به سراي ديگر دل سپرده سازد.
ويژگي‌هايي كه در اين دو روايت آمد، محيط مناسبي را فراهم مي‌آورد كه با اميد به آينده، همّت را دوچندان مي‌كند و كارِ بيشتر را نويد مي‌دهد. اگر انسان با كسي همنشين شود كه از كوه استوارتر باشد در برابر وسوسه‌ها به راحتي مقاومت مي‌ كند و هر روز بر دانش خود مي‌افزايد و با كردار و رفتارش خود را سامان مي‌دهد.
اميرمؤمنان (علیه السلام) می فرمایند:
«مَنْ تَوَرَّطَ في الامورِ غيرِ ناظرٍ في العَواقِبِ فَقَد تََعَرَّضَ لِمُفْضِحاتِ النوائب»! 
هر كه بدون عاقبت‌انديشي خود را در كارها افكند با ناگواري‌هاي رسواكننده روبرو شود.
پی نوشت:   
۱. شعب الایمان ، ج 6 ، ص 119 ، ح 7668
۲. كافي، ج 1، ص 39   
۳. كافي، ج 8، ص 19، ح 4

كسى كه دائم الذكر است افسرده نميشود ، يكى از عوامل افسردگى ، تنهائى است كسى كه ذكر مى گويد ، ديگر تنها نيست ، ارتباط دائمى با خداى مهربان دارد ، كسى كه ذكر مى گويد كليد انس را بدست مى آورد و انيس و مونس خدا ميشود و هر كه ياد خدا باشد ، خدا هم قطعا به ياد او خواهد بود « اذكرونى اذكركم » و كسى كه خدا به ياد اوست ، مشكلات دو دنياى او را حل مى كند.

چهار ذكر جالب براي چهار حالت اضطراري

آقا امام صادق علیه السلام فرمودند: در شگفتم از کسی که از چهار چیز بیم دارد ، چگونه به چهار کلمه پناه نمی‌برد!

1. در شگفتم از کسی که ترس بر او غلبه کرده، چگونه به ذکر « حسبنا الله نعم الوکیل… »« سوره آل عمران ، آیه 171 » پناه نمی‌برد ، در صورتی که خداوند به دنبال ذکر یادشده فرموده است: پس ( آن کسانی که به عزم جهاد خارج گشتند، و تخویف شیاطین در آنها اثر نکرد و به ذکر فوق تمسک جستند ) همراه با نعمتی از جانب خداوند (عافیت) و چیزی زاید بر آن (سود در تجارت) بازگشتند و هیچ‌ گونه بدی به آنان نرسید.


2. در شگفتم از کسی که اندوهگین است چگونه به ذکر « لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین »« سوره انبیاء ، آیه 87 » پناه نمی‌برد ، زیرا خداوند به دنبال این ذکر فرموده است: « پس ما یونس را در اثر تمسک به ذکر یاد شده ، از اندوه نجات دادیم و همین گونه مؤمنین را نجات می‌بخشیم »« سوره انبیاء ، آیه 88 »

3. در شگفتم از کسی که مورد مکر و حیله واقع شده ، چگونه به ذکر « افوض امری الی الله ، إن الله بصیر بالعباد »« سوره ، غافر آیه 44 » … پناه نمی‌برد ، زیرا خداوند به دنبال ذکر فوق فرموده است: « پس خداوند ( موسی را در اثر ذکر یاد شده ) از شر و مکر فرعونیان مصون داشت »« سوره غافر ، آیه 45 »

4. در شگفتم از کسی که طالب دنیا و زیبایی‌های دنیاست ، چگونه به ذکر « ما شاء الله لا قوة الا بالله » « سوره کهف ، آیه 39 » پناه نمی‌برد ، زیرا خداوند بعد از ذکر یاد شده فرموده است: « مردی که فاقد نعمت‌های دنیوی بود ، خطاب به مردی که از نعمتها برخوردار بود ، فرمود: اگر تو مرا به مال و فرزند ، کمتر از خود می‌دانی امید است خداوند مرا بهتر از باغ تو بدهد. »
« بحارالانوار ، جلد 148/90 و 185 »

اذكاري جهت تمركز حواس و تقويت حافظه

در كتاب پرسش هاي شما و پاسخ هاي آية الله العظمي بهجت عليه الرحمه آمده:
از آية الله العظمي بهجت ره پرسيدند: چه كنيم تا تمركز فكر پيدا كنيم؟ ايشان فرمودند: اذكاري مثل لا اله الا الله را زياد بگوئيد.

2- در كتاب جامع الشتات به نقل از امام صادق عليه السلام نقل شده : اگر خواستي حديثي از ما نقل كني و شيطان باعث فراموشي تو شد دست خود را بر پيشاني بگذار و بگو : صلي الله علي محمد و آله اللهم اني اسئلك يا مذكر الخير و فاعله و الآمر به ذكرني ما انسانيه الشيطان

3- آيت الله بهجت مي فرمايند: استبعادي ندارد اگر آيه شريفه سنقرئك فلا تنسي را براي رفع فراموشي بخواني چرا كه در روايت است : خذ من القرآن ما شئت لما شئت.

4- حاج آقا جواد رحيمي گائيني كه از اولياء خدا بودند ميفرمايند: تكرار آيت الكرسي و استمرار آن بخصوص پس از نمازهاي يوميه اثر مستقيم بر تقويت حاقظه و قدرت ادراك انسان دارد.

5-آيت الله بهجت ميفرمايند: پس از اتمام نمازها اين تعقيب را مداومت داشته باشيد.
سبحان من لايعتدي علي اهل مملكته سبحان من لا ياخذ اهل الارض بالوان العذاب سبحان الرئوف الرحيم اللهم اجعل لي في قلبي نورا و بصرا و فهما و علما انك علي كل شي ء قدير

6- مرحوم آيت الله كشميري مي فرمايند: سه آيه مشهور به آيت الكرسي را روزي 21 مرتبه خواندن براي تقويت حافظه نافع است.

7- همچنين در كتاب باران معرفت نوشته سيد مصطفي علوي آمده: اين دعا را هر روز جهت تقويت حافظه قرائت نماييد.
الَلِّهُمَ ارْزُقْنی فَهْمَ النَّبِییّنَ وَ حِفْظَ الْمُرْسَلینَ وَ اِلْهامَ الْمَلائِکهَ الْمُقَرّبینَ آمینَ یا رَبَّ الْعالَمینَ

8- حاج سيد محمد مسقطي مي گويند: اگر مي خواهي چيزي را در جايي بگذاري بسم الله الرحمن الرحيم بگويي هرگز آن را فراموش نخواهي كرد.(استبعادي ندارد اين كار را به ساير امور سرايت داد.)

9-آيت الله كشميري ميفرمايند: خواندن 85 مرتبه سوره مباركه يس جهت درك بهتر علوم مفيد است.

10- آيت الله اراكي مي فرمايند: من هرگاه مشكلي داشتم به خصوص مشكل علمي يك دور تسبيح صلوات ميفرستادم و آن را به چهارده معصوم عليهم السلام تقديم مي كردم.به آساني مشكلم حل مي شد.

11- شخص از مرحوم آيت الله بهجت پرسيدند: 27 ساله ام استعداد خوبي هم دارم اما در تحصيل سردر گم هستم چه كار كنم؟
ايشان فرمودند: در برنامه تحصيل راه متعارف را پيش بگيريد ، اگر سؤالي داشتيد بپرسيد ، براي پيشرفت خود ملتزم و پي بند به تعقيبات مشتركه نمازها باشيد.